நாம் அறிபவை அனைத்தும் கூட்டுப் பொருளே.
பகுத்துப் பார்ப்பதன் மூலம் புலனறிவை நாம் அடைகிறோம்.
மனம் எளிமையானது, தனிமையானது, சுதந்திரமுள்ளது எனக் கருகிறது துவைத மதம்.
தத்துவஞானம் என்பது ஏட்டுக் கல்வி மூலம் கிட்டுவதல்ல.
அதிக நுால்களைப் படிப்பதன் மூலம் மனக் குழப்பம்தான் அதிகமாகிறது.
ஆழ்ந்த ஆராய்ச்சி இல்லாத தத்துவஞானிகள் மனத்தைத் தனிப்பொருள் என்கின்றனர்.
அதன் விளைவாக, மனிதன் எண்ணச் சுதந்திரத்துடன் வாழலாம் என்று அவர்கள் முடிவு கட்டினர்.
மன நுாலோ மனத்தை ஒரு கூட்டுப் பொருளாகக் கூறுகிறது. அப்படியானால் ஒவ்வொரு கூட்டுப்
பொருளும் ஏதோ ஒரு வெளிச் சக்தியால்.பிணைக்கபட்டிருத்தல் வேண்டும்.
ஆகையால் சங்கற்பம் என்பது புறச் சக்தியோடு சம்பந்தப்பட்டிருக்கிறது.
பசி இல்லாதபோது மனிதனுக்குச் சாப்பிட விருப்பம் உண்டாகாது.
விருப்பம் நினைவுக்கு உட்பட்டது. ஆனால் நாம் சுதந்திரமானவர்களாக இருக்கிறோம்.
ஒவ்வொரு சுதந்திரத்தை உணருகிறோம்.