ஸ்ரீராமகிருஷ்ணர்.

ஆண்டவனே ஸ்ரீராமகிருஷ்ணராகத் தோன்றினான்.

இது உண்மையே.

பிறருடைய துக்கத்தையும், துன்பத்தையும் போக்கவே

ஆண்டவன் அந்த மனித வடிவைப் பெற்றான்.

தனது நகரில் மாறுவேடத்துடன் செல்லும் அரசனைப்போல

உலவினான்.

பிறர்

அவனை இன்னான் என உணர்ந்ததும் அவன் மறைந்துவிட்டான்.

குருதேவரைச் சரண்புகுந்தால் நீ யாவையும் பெறுவாய்.

துறவுதான் அவரது பெருமை.

நாம் அவர் பெயரைச் சொல்வதும் உண்பதும் அனுபவிப்பதும்

அவர் எல்லாவற்றையுமே துறந்து விட்டமையால்தான்.

சத்தியத்தினிடம் குருதேவருக்குத்தான் எவ்வளவு பற்று,

இரும்பு யுகமான இக்கலியுகத்தில்

உண்மையைக் கடைப் பிடிப்பதே பெருந்தவம் என அவர் கூறுவார்,

உண்மையைக் கடைப்பிடிப்பதால் ஒருவர் கடவுளை அடைவர்.