வாழ்க்கையின் ஓட்டமே அடுத்தவர்களின் அபிப்பராயத்தில் தானே முக்கால் பாகம் ஓடுது.
இப்படி இருக்கும் போது அவரவர் வாழ்க்கை என்பது எது, ஏது
அடுத்தவர்களின் அபிப்பராயத்தை ஒதுக்க முடியுமா?
முடியாது என்றால் அவரவர் வாழ்க்கையை அடையாளம் காணுவது எப்படி?
அடுத்தவர் நம்மை அடையாளம் கண்டு கொண்ட பின்தான் நாம் நம்மை அடையாளம் காணவேண்டுமா?
அப்படி அடையாளம் கண்டாலும் மாறுதல் ஏதாவது இருக்குமா?
அப்படி மாறுதல் இருந்தாலும் அதை வெளிப்படையாய் சொல்ல முடியுமா?
சொல்லித்தான் ஆகவேண்டுமா
புரியவில்லை
காரணம் புரிந்து கொள்ள சிந்திக்க வேண்டும்
இப்போதைய சூழ்நிலையில் சிந்திக்க அவகாசம் இல்லை
அதனால் புரியவில்லை
சிந்திக்க தயாரில்லை என்பது தான் உண்மையான விஷயம்.